Arjan

Arjan was zijn leesbril helemaal zat. Bril op, bril af, bril op, bril af, bril kwijt (want die lag op de eerste etage, of in de auto, of vergeten op het werk). Steeds kocht ie maar weer een nieuwe en zo had hij inmiddels 17 leesbrillen op verschillende plekken liggen. Het werd tijd voor een lensvervangende behandeling. We vroegen Arjan naar zijn ervaring.

Reden van behandeling

Als ik op mijn laptop zat, had ik een leesbril nodig. Wilde ik televisie kijken, dan moest ie weer af. Kreeg ik een WhatsAppje tussendoor, moest de leesbril weer op. Ging ik wandelen, dan mocht ie weer af. Ik werd horendol van mijn leesbril maar wist niet dat ik dit kon laten behandelen totdat mijn collega me hierover informeerde. Ik wist van laseren maar dat leek me niets. Ik heb toen laten onderzoeken of mijn ogen geschikt zijn voor een lensvervangende behandeling en het antwoord was ‘ja’. Ik was meteen enthousiast! Het was voor mij nog onbekend terrein dus ik wilde eerst verschillende klinieken met elkaar vergelijken. Uiteindelijk ben ik bij Memira terechtgekomen.

Voor de behandeling

Ik liep de deur binnen bij Memira omdat ik van mijn leesbril af wilde. Tijdens mijn vooronderzoek bij Memira constateerden ze dat ik óók mijn zicht in de verte kon corrigeren. Bleek dus dat ik ook enigszins bijziend was. Daar kwam ik niet voor maar mooi dat dat ook gecorrigeerd kon worden. Ook zagen ze dat een van mijn ogen droger is en dat dat mijn oogsterkte kan beïnvloeden, dus ze lieten me eerst 2 weken oogdruppelen voordat mijn oogsterkte definitief werd bepaald. Het voelde deskundig dat ze me eerst hebben laten druppelen in plaats van direct te behandelen.

Dag van de behandeling / In de kliniek

Of ik zenuwachtig was? Nee, totaal niet. Ik dacht juist; ik kan niet meer wachten! Mijn zwager is chirurg in een ziekenhuis en hij stelde me gerust. De lensvervangende operatie is net als een vervroegde staaroperatie, zo’n operatie gebeurt heel vaak. Vol goede moed ging ik op de dag van mijn behandeling naar Hilversum. Mijn behandelend arts Jolien gaf aan dat ze al meer dan 700 paar ogen behandeld heeft, dus dat gaf me vertrouwen. Het felle licht waar ik per oog een minuut in moest kijken tijdens de behandeling was onprettig, maar dat is het enige ‘nadeel’ dat ik kan noemen. 1,5 uur na mijn binnenkomst in de kliniek stond ik, uiteraard met een zonnebril op (want ik had erg last van het licht), weer buiten. Ik geef mijn ervaring bij Memira een dikke 10!

Na 17 leesbrillen werd het tijd voor een lensvervangende behandeling …

Na de behandeling

Na mijn behandeling merkte ik ‘s avonds al verandering in mijn zicht. Ik moest mijn leesbril afzetten om te kunnen lezen, in plaats van opzetten. Het zicht was nog niet meteen optimaal maar ik merkte dat dit aan het veranderen was. De volgende ochtend begon ik me zorgen te maken toen ik de krant nog niet kon lezen, niet met bril, maar ook niet zonder. In de middag had ik een nacontrole en ik sprak deze zorg uit richting de arts. Hij gaf aan dat ik geduld moest hebben, want mijn verdoving was nog niet volledig uitgewerkt en mijn ogen waren nog opgezwollen. Volgens de arts zou ik binnen een paar uur weer beter kunnen zien, en dat klopte inderdaad. De volgende ochtend kon ik de krant lezen op diverse afstanden, zonder bril! Mijn zoon zei toen bijdehand ‘’Welkom terug in mijn wereld’’. Het lettertype op mijn telefoon staat nu op de kleinste stand en ik kan het nog steeds lezen. Na de behandeling ben ik iets gevoeliger geworden voor licht, dus ik draag sneller een zonnebril. En als het donker is heb ik juist meer licht nodig, dus dan gebruik ik soms de zaklamp op mijn telefoon om bijvoorbeeld een menukaart te lezen. Maar ik heb geen leesbril meer gedragen sinds de operatie, en daar was het me allemaal om te doen!

Het lettertype op mijn telefoon staat nu op de kleinste stand en ik kan het nog steeds lezen.