Jessie heeft vanaf haar 12e jaar een bril en contactlenzen gedragen, wat voor haar de standaard was. In de laatste jaren ervoer zij echter steeds meer ongemak door het dragen van lenzen, zoals droge en geïrriteerde ogen. Hierdoor moest zij vaker haar bril dragen, wat weer voor andere ongemakken zorgde. Al lange tijd wilde Jessie haar ogen laten laseren, maar haar oogsterkte was helaas niet stabiel genoeg en fluctueerde te veel. Toen ze eindelijk een afspraak wilde plannen, raakte ze zwanger. Na de geboorte van haar zoon werd het nog duidelijker hoe lastig het is om niet altijd goed te kunnen zien.
‘Mijn ervaring bij Memira by Bergman Clinics was ontzettend positief. Het team is niet alleen vriendelijk, maar ook zeer deskundig en professioneel.’
Jessie dacht al jaren lang na over een ooglaserbehandeling, maar kon pas na haar zwangerschap een afspraak maken. Voor haar was de keuze voor Memira by Bergman Clinics logisch, aangezien veel familieleden en vrienden hier een succesvolle behandeling hadden ondergaan. Bovendien werkt haar tante bij Memira, en zij spreekt altijd vol lof over de artsen en de zorg die wordt aangeboden.
Jessie dacht al jaren na over een ooglaserbehandeling, maar kon pas na haar zwangerschap een afspraak maken. Voor haar was de keuze voor Memira by Bergman Clinics logisch, aangezien veel familieleden en vrienden hier een succesvolle behandeling hadden ondergaan.
Tijdens het vooronderzoek bleek dat Jessie niet in aanmerking kwam voor laserbehandeling, omdat haar hoornvlies te dun was en haar oogsterkte te hoog. Dit was een teleurstelling, omdat ze zich had ingesteld op laseren. De arts stelde echter direct alternatieven voor en informeerde haar over de mogelijkheid van voorzetlenzenVoorzetlenzen (ICL).Jessie was hier al mee bekend, omdat haar moeder deze behandeling 20 jaar geleden had ondergaan. Na even schakelen besloot Jessie vastberaden dat ze zonder bril en lenzen wilde leven, ongeacht de behandeling.
Tijdens het vooronderzoek en de vervolgafspraak ontving ze uitgebreide uitleg over de voorzetlenzen en de behandeling. ‘Op de dag van de ingreep was ik nerveus maar het vriendelijke en meelevende team stelde me gerust.’
In de behandelkamer kreeg Jessie per stap duidelijke uitleg van de oogarts, wat haar erg hielp. Het voorbereiden van de lenzen duurde langer dan de ingreep zelf. Voordat ze het wist, mocht ze rechtop zitten en kon ze de tijd op de klok in de behandelkamer zien.
Achteraf had Jessie misschien nog wel meer details willen weten van de gehele behandeling. Na de behandeling was haar zicht de eerste paar uren wazig door de verschillende oogdruppels. ‘Vanaf dag drie zag ik zowel van veraf als dichtbij scherp.’
De eerste twee dagen haf Jessie nog wat last van hoofdpijn, maar paracetamol bood voldoende verlichting. Ze ervaart nu af en toe nog halo’s bij kunstlicht, iets dat door de arts van tevoren was aangegeven en zal verminderen. Ook ziet ze af en toe een klein deel van de lens, maar haar hersenen moeten nog wennen aan de aanwezigheid hiervan. Dit is vergelijkbaar met hoe je hersenen je neus ‘uitfilteren’; uiteindelijk zal dat ook gebeuren met de lens.
Jessie moest vooral wennen aan het idee dat ze nu opstaat en gaat slapen zonder bril en lenzen. ‘Dit was jarenlang een routine, en opeens hoeft het niet meer. Hoe fantastisch is het dat ik nu wakker word en meteen alles kan zien!’